15 juni 2020
Op de Algemene Ledenvergadering die op 11 juni (online) heeft plaatsgevonden, is het bestuur van de LVAK officieel uitgebreid met twee nieuwe leden: Janet van Bavel (voorzitter, links op de foto) en Mascha Kamphuis (secretaris).
Beiden zijn zwaargewichten in onze sector, en we zijn echt enorm blij met de bijdrage die ze aan de LVAK willen leveren.
In mei 2019 ben ik officieel met pensioen gegaan na een loopbaan van meer dan 40 jaar in de Jeugdzorg. Sinds die tijd heb ik een aantal activiteiten en taken opgepakt waarbij ik vanuit de kennis en ervaring die ik heb opgedaan kan bijdragen aan het veilig en met goede ontwikkelingsmogelijkheden opgroeien van kinderen en jongeren.
Ik ben mijn loopbaan begonnen bij het JAC in Amsterdam waar de eerste weglopers van huis, uit de kinderbeschermingstehuizen en instellingen voor kinder- en jeugdpsychiatrie nar ote kwamen. Ik hoorde verhalen over seksueel misbruik en over kindermishandeling, niet alleen thuis maar ook in de instellingen. Het raakte me enorm, ik was er helemaal niet op voorbereid in de orthopedagogiek studie die ik daarvoor gedaan had.
Ik heb me sindsdien altijd gericht op het meer stem geven aan kinderen en jongeren zelf en het ondersteunen van professionals hierin. Ik heb lange tijd als psychotherpeut getraumatiseerde kinderen, jongeren en hun gezinnen behandeld. Daarna heb ik als manager bij de Jeugdriagg het Kinder- en Jeugdtraumacentrum in Haarlem mee opgezet en leiding gegeven aan dit centrum. Daarnaast werd ik projectleider van de Academische Werkplaats aanpak Kindermishandeling, die gericht was op de instersectorale samenwerking op dit terrein. Dit leidde o.a. tot het opzetten van het MDCK (Multidisciplinair Centrum aanpak Kindermishandeling).
Ik hoefde dan ook niet lang na te denken over de sollicitatie als bestuursvoorzitter van de LVAK. Het behartigen van de belangen, ondersteunen en zorg dragen voor deskundigheidsbevordering en kwaliteitsborging van de aandachtsfunctionarissen kindermishandeling in iedere instelling is een doel waar ik volledig achter sta.
Naast de LVAK zit ik in het bestuur van het EOKM (Expertisecentrum Online KinderMisbruik), de stuurgroep van de CSG ‘s (Centra Seksueel Geweld) en in de Raad van Toezicht van Defence for Children. Ik ben adviseur en vrijwilliger bij de JIM (Jouw Ingebrachte Mentor) aanpak en ik ben lid van de Zonmw commissie Regionale Kenniswerkplaatsen Jeugd en van de expertpool van het programma Geweld Hoort Nergens Thuis.
In 2010 kwam na enkele jaren ontwikkelingstijd de jeugdgezondheidszorg (JGZ) richtlijn ‘Secundaire preventie kindermishandeling’ uit. Ik heb daar destijds intensief aan bijgedragen. In deze richtlijn werden de JGZ-organisaties opgeroepen tot het aanstellen van een aandachtsfunctionaris kindermishandeling, vanwege de toegevoegde waarde als sparringpartner met veel expertise. Het gevolg was dat uiteindelijk elke JGZ organisatie nu een aandachtsfunctionaris heeft. Dus toen ik hoorde van een bestuursfunctie bij de LVAK hoefde ik niet lang na te denken. Bij alles wat ik doe, of het nu wetenschap, de uitvoeringspraktijk of besturen is, hoop ik dat ik kan bijdragen aan de gezondheid en welzijn van kinderen.
Eerder was ik werkzaam als jeugdarts op een consultatiebureau bij JGZZHW (regio Westland), en dit combineerde ik met wetenschappelijk onderzoek bij TNO Child Health in Leiden en later bij JGZZHW. Ik was bestuurslid/ voorzitter bij AJN Jeugdartsen Nederland. Op dit moment ben ik medisch directeur bij het Landelijke Expertise Centrum Kindermishandeling (LECK). Daarnaast zit ik in de landelijke coalitie Kansrijke Start, de werkgroep Early Life Stress- praktische handvatten voor de JGZ en de ZonMw commissie Onbedoelde Zwangerschap en kwetsbaar (jong) ouderschap.